Anna Sztaudynger-Kaliszewska
ur. w 1933, inż. chemii, mgr socjologii, dr ekonomii, pracownik naukowo - dydaktyczny Zakładu Statystyki Wydziału Ekonomiczno - Socjologicznego Uniwersytetu Łódzkiego.
Sympatyk ruchów opozycyjnych.
Od 1972 r. przez kilkanaście lat walczyła z cenzurą, wydając twórczość swego ojca - Jana Sztaudyngera.
Działaczka społeczna - organizatorka i wieloletni Prezes "Uniwersytetu Trzeciego Wieku" w Łodzi. Nie przyjmowała narzuconych przez CRZZ (Centralna Rada Związków Zawodowych - reżimowa instytucja PRL) programów; zapraszała do prowadzenia zajęć wykładowców niezależnych, często źle widzianych przez władze np. prof. Jana Lutuńskiego, prof. Krystynę Śreniowską, ojca Jezuitę Stefana Miecznikowskiego, księdza biskupa Adama Lepę i innych). W ramach represji w 1979 r. Uniwersytet Trzeciego Wieku pozbawiono funduszy na działalność. Nie zniechęciło to Anny Sztaudynger - Kaliszewicz do dalszego organizowania spotkań.
W r. 1980 związała się z "Solidarnością". Była delegatem "S" do Rady Wydziału Ekonomiczno - Socjologicznego UŁ, brała udział w posiedzeniach Kolegium Dziekańskiego, gdzie interweniowała m.in. w sprawie korupcji na uczelni.
W stanie wojennym uczestniczyła w akcji pomocy internowanym (Jerzy Kropiwnicki).
Lokal Uniwersytetu Trzeciego Wieku zaplombowano.
W związku z zebraniem Zarządu Uniwersytetu Trzeciego Wieku dnia 30.XII.1981 grudnia 1981 Annie Sztaudynger - Kaliszewicz grożono 3 latami więzienia za złamanie przepisów "Dekretu o stanie wojennym" (dokument z dn. 13.01 1982).
Wielokrotnie przesłuchiwana.
Źródła: wywiad (bsz)