Jerzy Kropiwnicki
ur. w 1945 r. w Częstochowie, ekonomista, polityk, absolwent Wydziału Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Od 1968 r. zatrudniony jako asystent na Wydziale Socjologiczno-Ekonomicznym Uniwersytetu Łódzkiego. W 1973 r. obronił pracę doktorską.
Współzałożyciel struktur NSZZ "Solidarność" na Uniwersytecie Łódzkim we wrześniu 1980 r. Przewodniczący Tymczasowego Zarządu Uczelnianego. Od października 1980 r. członek Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ "Solidarność" Ziemi Łódzkiej, a następnie członek Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ "Solidarność". Redaktor pism "Komunikat" (1980-1981) i "Komunikat Zjazdowy" (1981). Był współorganizatorem ogólnopolskiej konferencji naukowej "Reforma gospodarcza a warunki realizacji porozumień społecznych", jaka odbyła się w dniach 20-21 grudnia 1980 r. W czerwcu 1981 r. został wybrany wiceprzewodniczącym Zarządu Regionu NSZZ "Solidarność" Ziemia Łódzka, a we wrześniu tego roku członkiem Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność". Współorganizator "marszu głodowego" (30 lipca 1981).
13 grudnia 1981 r. po powrocie z obrad Komisji Krajowej w Gdańsku udał się do siedziby Zarządu Regionu, gdzie w przygotowanej przez siebie odezwie wzywał do rozpoczęcia strajku generalnego w odpowiedzi na wypowiedzenie wojny narodowi. Został aresztowany tego samego dnia i skazany początkowo przez Sąd Wojewódzki w Łodzi na 4 i pół roku więzienia, a po rozprawie rewizyjnej w Sądzie Najwyższym na 6 lat. Więzień zakładów karnych w Hrubieszowie i Barczewie. W tym czasie napisał książki "Hrubieszów i inne ZK" i "Zapis protestu", które ukazały się w drugim obiegu wydawniczym. Walcząc o uzyskanie statusu więźnia uczestniczył w głodówkach protestacyjnych. Zwolniony z więzienia w lipcu 1984 r. na mocy amnestii. Wspólnie z Andrzejem Słowikiem i Grzegorzem Palką kontynuował działalność związkową w tajnych strukturach Prezydium Zarządu Regionu Ziemi Łódzkiej, opozycyjnego wobec Regionalnej Komisji Wykonawczej kierowanej przez Jerzego Dłużniewskiego i Ryszarda Kostrzewy. Kierował pracą Duszpasterstw Ludzi Pracy przy kościele OO. Jezuitów i OO. Salezjanów. 8 października 1986 r. wraz z Kazimierzem Bednarskim, Grzegorzem Palką i Andrzejem Słowikiem wznowił legalną działalność Prezydium Zarządu Regionu Ziemia Łódzka, kontynuując uczestnictwo w podziemnych strukturach związkowych. Od końca 1986 r. kierował działalnością Ośrodka Badań Społeczno-Zawodowych w Łodzi. W marcu następnego roku współtworzył Grupę Roboczą opowiadając się za przywróceniem rejestracji "Solidarności" w oparciu o statut z 1981 r. Przeciwnik porozumień zawartych z władzami komunistycznymi przy "Okrągłym Stole". Po 1990 r. m. in. działacz Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, poseł na Sejm (1991-1993 i 1997-2001), kierownik Centralnego Urzędu Planowania (1992-1993) i Rządowego Centrum Studiów Strategicznych (po 1997 r.). Obecnie prezydent miasta Łodzi.
Źródła: Słownik Biograficzny "Karty", inf. wł. (wd).