Anna Sułkowska z d. Wąsowska
ur. w 1950 w Warszawie, polonistka, absolwentka Uniwersytetu Łódzkiego. Była członkiem Teatru „Studio Prób Uniwersytetu Łódzkiego” założonego w 1970 lub 1971 r. przez Pawła Nowickiego, przy współpracy z jej mężem Witoldem Sułkowskim, Jackiem Bierezinem i Zdzisławem Jaskułą. Teatr ten będący od dłuższego czasu solą w oku władz został zlikwidowany w 1976 r. po wystawieniu spektaklu „Gawot” wg Zdzisława Jaskuły. W roku 1970 nękana wielokrotnymi przesłuchaniami i rewizjami domowymi w związku z uczestnictwem męża, w organizacji „Ruch”.
   Lokal przy ul. Uniwersyteckiej 42/44, gdzie mieszkała wraz z mężem, był miejscem spotkań i punktem kontaktowym kształtującej się w Łodzi opozycji, również dzięki jej zaangażowaniu. Towarzyszyła mężowi we wszystkich niezależnych inicjatywach, jak np. praca przy redagowaniu podziemnego pisma literacko-społecznego „Puls” oraz akcjach inspirowanych przez KOR. Na małą skalę kolportowała „Biuletyn Informacyjny”, „Puls” i „Solidarność z Gdańskiem”. Uczestniczyła w spotkaniach łódzkiego Niezależnego Klubu Dyskusyjnego i warszawskiego salonu artystycznego Walendowskich. Raz zatrzymana wraz z mężem i innymi osobami w Warszawie; domowników szykanowano kolejnymi rewizjami i inwigilacją (także gości), zainstalowano podsłuch telefoniczny. W stanie wojennym, mimo braku czasu (została sama z dwojgiem małych dzieci: półtorarocznym i dwumiesięcznym), wspierała działalność ośrodka ojca Miecznikowskiego w Duszpasterstwie Środowisk Twórczych. Jesienią 1982 wyemigrowała z rodziną (z paszportem w jedną stronę) do USA.
   Obecnie wdowa, pracuje i mieszka z dwoma synami: Mikołajem (1980) i Tomaszem (1981) w stanie Maryland.
Źródła: wywiad (esb), inf. wł.