Gustaw Romanowski
ur. 1941 w Wilnie, prawnik, dziennikarz.
W stanie wojennym wyrzucony z "Głosu Robotniczego" z zakazem pracy w prasie, radiu i telewizji.
Od początku stanu wojennego do stycznia 82 był redaktorem czasopisma "Łódzka Grupa Informacyjna", (bieżące informacje dot. ruchu oporu). Pisał regularnie dla "Solidarności Ziemi Łódzkiej" (83-89 i dla "Głosu Łodzi", które także kolportował (50-100 egz.). Czynnie współpracował z Ośrodkiem ojca Miecznikowskiego przy Duszpasterstwie Środowisk Twórczych, m.in. opracowywał relacje ze "spotkań środowych". Brał udział w manifestacjach niepodległościowych. Pomagał osobom represjonowanym pisać pozwy i pisma procesowe do sądu. Udzielał pomocy charytatywnej (składał się na pomoc represjonowanym); od 82 oraz sporządzał raporty dla Komitetu Helsińskiego (łódzką część pierwszego raportu sporządził sam; do 87 powstało 6 raportów). Redaktor miesięcznika "Drogi" w latach 1986- 1988. Kilkakrotnie przesłuchiwany, rewizja w domu, odmowy paszportu.
Źródła: ankieta (dt), M.Golicka-Jabłońska "Ojciec Stefan SJ"