Jerzy Gzik
   Działacz samorządu pracowniczego i NSZZ "Solidarność"
   Urodził się w roku 1953 w Morągu. Absolwent Wydziału Włókiennictwa Politechniki Łódzkiej. Współorganizator i przewodniczący przez dwie kadencje rady pracowniczej w Łódzkich Zakładach Przemysłu Pasmanteryjnego /ZPP/ "Lenora" (1980-84, 1987-90). Sygnatariusz porozumienia Sieci Organizacji Zakładowych NSZZ "Solidarność" wiodących zakładów pracy, tzw. "Sieci" podpisanego w Toruniu (1981).
   Po 13 grudnia 1981 przez ponad dwa miesiące współredagował i przepisywał na maszynie gazetkę zakładową podziemnej "S" w nakładzie 30-40 egz., wydawaną w cyklu tygodniowym. W marcu 1982 włączył się w działalność grupy wydającej łódzką Solidarność Walczącą - SW (17.12.1981 - 17.06.1982), następnie Szaniec (13.10.1982 - 22.11.1982) i Biuletyn Łódzki - BŁ (12.11.1982 - 28.11.1989). W marcu 1982 zorganizował w swoim mieszkaniu drukarnię funkcjonującą przez dwa miesiące, w której wraz z matką i Krzysztofem Guziakiem drukował SW. Później, w latach 1984-86 zorganizował trzy następne, w których jednocześnie drukowało sześć - siedem osób, zapewniając regularność wydawania w cyklu dwutygodniowym BŁ, mimo zwiększenia nakładu do 5500 egz. oraz wydawanie broszur. Zajmował się także kolportażem i zbieraniem informacji z zakładów pracy, publikował artykuły o tematyce ekonomicznej i zakładowej. Jego fiat 126 p w latach 1983-88 - według dzisiejszych standardów - był każdego popołudnia samochodem firmowym BŁ, rozwiązującym problemy logistyczne. Współpracował z Waldemarem Omiecińskim, Wiesławem Maciejewskim, Mieczysławem Dworniczakiem, Czesławem Cieślakiem, Krzysztofem Wróblem. Organizator akcji ulotkowych, m.in. w roku 1986 wraz z W. Maciejewskim dwukrotnie przeprowadził akcję ulotkową w Łęczycy, informującą mieszkańców o represjach stosowanych wobec więźniów politycznych w zakładzie karnym. W tym czasie odbywali tam kary pozbawienia wolności m.in. Adam Borowski, Władysław Frasyniuk, Józef Śreniowski.
   Obok pracy w konspiracji działał aktywnie w samorządzie pracowniczym, starając się wpłynąć na decyzje gospodarcze i personalne dyrekcji w duchu interesu załogi. Z jego inicjatywy posiedzenia samorządu z dyrekcją "Lenory" i związkami branżowymi były transmitowane przez zakładowy radiowęzeł, co uzmysłowiło pracownikom zakładu brak kompetencji kadry kierowniczej.
   W związku z działalnością samorządową był w latach osiemdziesiątych wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany; rewizje w mieszkaniu i w miejscu pracy. W roku 1988 został zwolniony z pracy za działalność w samorządzie pracowniczym, w 1989 przywrócony po strajku pracowników ZPP "Lenora". Jednym z postulatów strajkujących było żądanie przywrócenia go do pracy. W latach 1990-92 był członkiem Zarządu Regionalnego NSZZ "Solidarność" Ziemi Łódzkiej. Od 1992 roku jest pracownikiem Miejskiego Inspektoratu Obrony Cywilnej Urzędu Miasta Łodzi, obecnie Centrum Zarządzania Kryzysowego UMŁ.
Więcej można przeczytać w:
 – W. Domagalski, Biuletyn Łódzki, AON Łódź 2006;
 – Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956-89. Tom 1, Ośrodek Karta, Warszawa 2000.