Stefan Kaczorowski  
ur. w 1899 r. w Ośnie k. Aleksandrowa Kujawskiego, prawnik, polityk chadecki, absolwent Wydziału Prawa na Uniwersytecie Warszawskim. W okresie międzywojennym był m.in. działaczem Stowarzyszenia Katolickiej Młodzieży Akademickiej i Chrześcijańskiego Związku Młodzieży Pracującej "Odrodzenie", redaktorem pism: "Pracownik Polski" i "Pro Christo - Wiara i Czyn". Uczestnik kampanii wrześniowej. W okresie okupacji był m.in. prezesem Zarządu Stołecznego SP i członkiem Rady Jedności Narodowej. Uczestnik powstania warszawskiego, a po wojnie w Delegaturze Rządu RP na Kraj (z woj. łódzkiego) i prezesem Zarządu Wojewódzkiego SP w Łodzi. Od 1945 na emigracji (w latach 47-48 był prezesem Stronnictwa Pracy, a w 56 wiceprezesem Rady Jedności Narodowej w Stanach Zjednoczonych. W 57 powrócił do Polski. W Polsce był członekiem Komitetu Obrony Robotników, a następnie Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W 78 został członkiem Rady Konsultacyjnej przy redakcji pisma "Opinia" oraz Rady Finansowej ROPCiO. Swoje artykuły zamieszczał m.in. w pismach: "Opinia", "Wolne Słowo", "Wolny Polak" i "Rzeczpospolita". Był obrońcą w sprawach politycznych, m.in. w latach 63-66 bronił chłopów odmawiających likwidowania krzyży i kapliczek przydrożnych. Za tę akcję aresztowany i zawieszony w prawach adwokata. Stale inwigilowany.
Zmarł w 1988 w Łodzi.
Źródła: wywiad (wd), J.J.Lipski "KOR", "Opozycja w PRL" - wyd. Karta