Helena Zofia Gromiec
ur. w 1939r. w Krakowie, redaktor, studia dziennikarskie na UW, żona Włodzimierza Gromca.
Od lat 60. mieszkanie małżeństwa Z.W.Gromców było miejscem spotkań towarzysko - dyskusyjnych łódzkiej inteligencji, głównie z kręgów uniwersyteckich oraz studentów. W latach 70. - ściśle obserwowane (w sąsiedztwie dwa lokale operacyjne SB).
Z.G. - za "niewłaściwe" kontakty i wyrażane poglądy w r.1975 wyrzucona z pracy w Woj. Urzędzie Kontroli Prasy. W 1976 r. sygnowała list do władz w obronie więzionych robotników Radomia i Ursusa.
Wspierała działalność KOR (kontakty, informacje, literatura niezależna).
W r. 1977 wyrzucona z pracy w Wydawnictwie Łódzkim. Mąż wyrzucony z pracy na Uniwersytecie Łódzkim. Przez 3,5 lat była korektorem w drukarni (Graficzna Pracownia Doświadczalna), sama utrzymując rodzinę.
Szykanowana w miejscu zatrudnienia. Dwukrotnie uniemożliwiono jej przejście do pracy w zawodzie redaktora (do placówki wydawniczej Teatru Nowego i Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Dziewiarskiego).
W r. 1980 współorganizowała strajk w drukarni GPD i zakładała "Solidarność".
W 1981 r. w oparciu o Porozumienia sierpniowe przywrócona do pracy w Wydawnictwie Łódzkim. Działała w "S", organizowała kolportaż prasy związkowej.
13.XII.1981 internowano jej męża.
29. XII. 1981 podczas wielogodzinnego przesłuchania, SB groziło jej więzieniem i bezskutecznie nakłaniało do podpisania "lojalki".
Jeździła do więzień. przewoziła informacje, pomagała rodzinom represjonowanych (m.in. dostarczała zapomogi - współpraca z M. Edelmanem).
9.V.1982-22.VII.1982 internowana w Gołdapi.
Po internowaniu powróciła do akcji pomocy i działalności związkowej.
Uczestniczyła w spotkaniach wolnej wszechnicy w kościele o.o.Jezuitów.
W 1989 r. - delegat Wydawnictwa Łódzkiego do Regionalnej Komisji Organizacyjnej NSZZ "Solidarność" Ziemi Łódzkiej. We wrześniu 1990 wystąpiła z "Solidarności", w proteście wobec "wojny na górze".
Po upadku Wydawnictwa Łódzkiego (1994) pracowała w Biurze Prasowym Rzecznika Prezydenta Miasta, redagując "Kronikę Miasta Łodzi", a od 1998 r. - w Dziale Literackim Teatru Nowego.
W 2004 r. wyrzucona z pracy w Teatrze (po głośnym proteście pracowników teatru przeciw narzuceniu dyrekcji G.Królikiewicza i J.Michaluka).
Wspomnienia publikowała w "Tyglu Kultury" (w XX-lecie stanu wojennego) oraz w książce "Dekret na czarownice" - Łódź 2001.
Źródła: ankieta (bsz), J.J.Lipski "KOR", "Dokumenty KOR i KSS ,KOR'", M.Golicka-Jabłońska "Ojciec Stefan SJ"