Marian Wróblewski
ur. w 1955 w Libszowie, absolutorium na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej i na KUL-u w Instytucie Wyższej Kultury Religijnej im. Jana XXIII.
Od lutego 77 współpracownik ROPCiO (do powstania Solidarności), współzałożyciel NZS na terenie Łodzi i w PŁ, przedstwiciel PŁ w czasie strajków studenckich 81, współtwórca samorządu uczelnianego PŁ.
W stanie wojennym współpracował z Komitetem Pomocy Uwięzionym i Represjonowanym.
Wspólnie z Piotrem Tomczakiem i Cyprianem Toruńskim drukował u emerytowanego płk. Józefa Szostaka miesięcznik "Opinia", śląsko-łódzkie wydanie "Robotnika", dodruki "Gospodarza", druki ulotne o charakterze rocznicowym.
Organizował zakup matryc, papieru w ryzach, farby drukarskiej.
Przywoził z Warszawy (m.in. od Andrzeja Czumy) podziemne druki i wydawnictwa książkowe. Organizował sieć kolportażu (m.in. tygodnika "Mazowsze") i książek, sam kolportował na terenie PŁ i poza nią. Brał udział w akcji zakładania kłódek do kiosków (żeby uniemożliwić sprzedaż oficjalnej prasy), rozrzucał ulotki na klatkach schodowych.
W Komitecie Pomocy ks. Miecznikowskiego pomagał przy magazynowaniu żywności i innych działaniach.
Po uwolnieniu Grzegorza Palki i Andrzeja Słowika założył (pod opieką ojca Miecznikowskiego) Duszpasterstwo Katolickiej Nauki Społecznej (razem z Piotrem Kociołkiem, Wojciechem Walczakiem, Zbigniewem Żołnierczykiem, Pawłem Gniazdowskim, Bogusławem Święcickim, Anną Ostrzyżek "Pietruchą", Wiesławem Urbańskim, Tomaszem Mysłkiem). Po rozpadzie Duszpasterstwa w 84 - w Neokatechumacie.
Wielokrotnie przesłuchiwany na Komendzie MO przy Lutomierskiej i przy Kopernika. W jego pokoju w Domu Akademickim przeprowadzono rewizję.
Obecnie administrator "Budynku Trzech Wydziałów" Politechniki Łódzkiej.
Źródła: ankieta (am), R.Kowalczyk "Studencci '81", W.Domagalski "Studenci '81" i "Kartki Trautmana"