Tadeusz Walendowski  
ur. w 1944 r. we Lwowie, studiował na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego, później na PWSFTviT.
W 67 zebrał około 120 podpisów łódzkich studentów pod własnym listem do Sejmu przeciw karze śmierci.
Jeden z liderów marca 68, autor ulotki odczytanej na wiecu UŁ, zmuszony do rezygnacji z doktoratu w PAN.
W latach 75-76 redaktor i wydawca niezależnego pisma "Teatr Uliczny i Domowy". Jeden z pierwszych redaktorów "Pulsu" (do wjazdu w 79).
Od 77 oboje z żoną, Anną Erdman (wnuczką Melchiora Wańkowicza) prowadzili w dawnym mieszkaniu Wańkowicza salom kultury niezależnej (spotkania i wieczory autorskie czołówki polskich niepokornych pisarzy i artystów), a z czasem stoisko z niezależnymi wydawnictwami M. Chojeckiego.
Inwigilowano i zatrzymywano gości pp. Walendowskich, nakłaniano sąsiadów do składania skarg. Annie Erdman (obywatelce amerykańskiej) odmawiano systematycznie prawa do stałego pobytu. Jesienią 79 cała rodzina opuściła Polskę.
W USA działał b. aktywnie na rzecz pomocy dla kraju i promowania polskiej kultury (twórca m. in. biblioteki polskiej).
Pracowawał w sekcji polskiej Głosu Ameryki od 82 do jej
Oboje: Anna Erdman i Tadeusz Walendowski zmarli w USA na początku 2004; pochowani w Polsce, w Laskach.
Źródła: wywiad (esb), J.J.Lipski "KOR", "Dokumenty KOR i KSS ,KOR’", "Opozycja w PRL" (słownik wyd. Karta)