Barbara Nowakowska-Drozdek
Emigracyjny działacz na rzecz NSZZ Solidarność
Urodziła się w roku 1951 w Łodzi. Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Łódzkiego (UŁ). Do czasu wyjazdu z kraju pracownik naukowy Instytutu Literatury, Teatru i Filmu na UŁ.
Będąc członkiem NSZZ "Solidarność" w latach 1980-81 kolportowała i przewoziła "bibułę" oraz materiały poligraficzne. Użyczała w tym celu swojego samochodu, m.in. na trasach Łódz-Lublin, Karpacz. W listopadzie 1981 wyjeżdża na stałe w ślad za mężem do Berlina Zachodniego.
14 grudnia 1981 podpisuje - wraz z Krzysztofem Kasprzykiem z Gdańska i Krzysztofem Wcisło z Łodzi pierwszy, oficjalny list protestacyjny członków "S" w Berlinie Zachodnim, który daje początek zarejestrowanemu w lutym 1982 stowarzyszeniu Arbeitsgruppe Solidarność e.V - Grupa Solidarność. Bierze udział w pierwszych trzech wiecach protestacyjnych "S" w Berlinie po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce. Od tego czasu działa w Grupie Solidarność, która zajmuje się pomocą prawną i socjalną dla polskich uchodźców stanu wojennego. Uczestniczy w organizowaniu środków materialnych dla podziemia wydawniczego i pomocy dla "Solidarności" w Polsce. Jako przedstawicielka AG Solidarność e. V. wraz z Krzysztofem Kasprzykiem bierze udział w spotkaniu z załogą Volkswagena w Wolfsburgu oraz w pierwszym Zjeździe Członków Solidarności na terenie Niemiec Zachodnich w Dortmundzie w 1983 r. Sama organizuje "szkółkę polską" i bibliotekę "S".
Prowadzi wraz mężem Wojciechem Drozdkiem pierwszą w RFN Księgarnię Polską. Współorganizuje wystawy plastyczne i wieczory autorskie (Krauze, Kaczmarski). Współredaguje "Przekazy" i zamieszcza tam swoje artykuły. W okresie nagonki na Marka Nowakowskiego pisze do niemieckiej gazety Tageszeitung artykuł wzywający do solidarności z pisarzem.
Źródła: ankieta (esb), inf. wł.