Jerzy Katarasiński  
ur. w 1936r., zmarł w lutym 1989r., absolwent Filologii Polskiej (U.Ł.) i tytuł magistra sztuki aktorskiej (eksternistycznie), ojciec Kamili ur. w 1970r.
Członek PZPR (wystąpił w stanie wojennym). Po zwolnieniu z internowania żony, Iwony, pracował - w ramach powstałego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich skupiającego "negatywnie zweryfikowanych dziennikarzy" - pracował na rzecz integracji tego środowiska i pomocy dla potrzebujących: wraz z żoną, Iwoną Śledzińską-Katarasińską, znalazł się w redakcji "Horyzontu", podziemnego pisma zawodowych dziennikarzy; redagował "Głosu Łodzi", związkowe pismo łódzkiego RKW, ekipy J.Dłużniewskiego i R.Kostrzewy.
Włączył się w ruch oporu w stanie wojennym (przygotowanie tekstów ulotek, udział we wszystkich poważniejszych manifestacjach, kolportowanie kaset z nagraniami gazety mówionej Stefana Bratkowskiego i pism łódzkich), pisała teksty do RWE i Tygodnika "Mazowsze".
W ośrodku ojca Stefana Miecznikowskiego przy Duszpasterstwie środowisk Twórczych współorganizował pomoc charytatywną i tzw. spotkania środowe (spotkania, dyskusje, seminaria, spektakle teatralne, koncerty). Uczestniczył w imprezach kulturalnych i artystycznych przy Wschodniej 49 (mieszkanie Sławy Lisieckiej i Zdzisława Jaskuły).
Brał udział jako aktor w spektaklach "Teatru 77", nachodzonego przez cenzurę, która poważnie utrudniała i ograniczała realizację oryginalnych koncepcji.
Objęty zakazem pracy w mediach, prawdopodobnie inwigilowany, w stanie wojennym dwukrotnie odmówiono mu paszportu: na wyjazd z "Teatrem 77" i na leczenie do Francji w 87r.. Jak wynika z akt IPN w mieszkaniu założono podsłuch telefoniczny. Zmarł w 1989r.
Źródła: ankieta (esb), "Ojcec Stefan SJ" M.Golickiej-Jabłońskiej