Paweł Gniazdowski
   Działacz ROPCiO i NZS
   Urodził się w roku 1960 w Łodzi. Ukończył filologię angielską na Uniwersytecie Łódzkim. W roku 1977 za pośrednictwem starszego kolegi Wojciecha Walczaka nawiązał kontakt z uczestnikami Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, m.in. z Andrzejem Woźnickim. Wspierał organizację, udostępniając swoje mieszkanie przy ul. Astronautów 11 na powielanie pisma "Opinia", sam uczestnicząc w drukowaniu. Zgodnie z zasadą "pod latarnią najciemniej" drukarze "Opinii" nie zrezygnowali z tego lokalu, mimo że w tej samej klatce schodowej mieszkał współpracownik KSS KOR, legendarny twórca "Pulsu" – Jacek Bierezin, na którego mieszkanie SB urządzało regularne najścia. Brał również udział w akcjach ulotkowych nawołujących do bojkotu wyborów.
   Po Sierpniu '80 włączył się w prace organizacyjne NZS na Uniwersytecie Łódzkim, zostając członkiem Uczelnianego Komitetu Założycielskiego NZS. Współredagował wtedy też pismo NZS UŁ "Od Nowa". Był szefem NZS na filologii angielskiej i delegatem na pierwszy krajowy zjazd tej organizacji w Krakowie. W czasie styczniowej akcji protestacyjnej "Solidarnego Czekania" na UŁ był jednym ze studenckich negocjatorów w rozmowach z rektorem UŁ prof. Skowrońskim, natomiast podczas strajku studentów Łodzi na przełomie stycznia i lutego 1981 r. mianowano go przewodniczącym Uczelnianego Komitetu Strajkowego koordynującego akcję protestacyjną w siedmiu budynkach UŁ. Skutecznie zapobiegał różnym, nieuniknionym podczas długiego protestu kryzysom, wspomagał także Międzyuczelnianą Komisję Porozumiewawczą w negocjacjach z ministrem Górskim na temat spraw uczelnianych. Od kwietnia do grudnia 1981 redagował wraz z Grzegorzem Grabowskim, Jerzym Sójką i Zbigniewem Żołnierczykiem pismo NZS UŁ "Veto", zajmując się m.in. tłumaczeniem tekstów z "Newsweeka". Jesienią 1981 roku został członkiem Komisji Uczelnianej NZS UŁ.
   Po 13 grudnia 1981 utrzymywał kontakty z ukrywającym się przewodniczącym NZS UŁ – Leszkiem Owczarkiem i przez pół roku zajmował się kolportażem pisma MKK "Jesteśmy". Wziął udział w rozrzucaniu ulotek zapowiadających demonstracje solidarnościowe 1 i 3 maja 1982 r., organizowane przez Tajny Tymczasowy Zarząd Regionalny NSZZ "S". Był nękany przez SB przesłuchaniami, a w roku 1983 – tuż przed demonstracjami majowymi – przeprowadzono w jego mieszkaniu rewizję i został prewencyjnie zatrzymany na 48 godzin. W l. 1982-84 działał w kole samokształceniowym katolickiej nauki społecznej pod patronatem biskupa Rozwadowskiego. Następnie, do 1989 działał w Duszpasterstwie Akademickim przy Kościele Ojców Jezuitów, zostając pierwszym jego przewodniczącym. Wspomagał też Duszpasterstwo Akademickie "Węzeł", współredagując wydawane przez niego pismo "Exodus".
   W czasie wyborów 4 czerwca 1989 był wiceprzewodniczącym jednej z obwodowych komisji wyborczych w Łodzi z ramienia Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego. W latach 1990-94 był wicekuratorem oświaty w Łodzi. Od 1994 pracuje w polskim oddziale DBM – firmy zajmującej się zarządzaniem karierą – kolejno na stanowiskach: konsultanta ds. rekrutacji, trenera, dyrektora handlowego i partnera zarządzającego.
Więcej można przeczytać w:
– Roman Kowalczyk, Studenci '81, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2000
– Mieczysław Gumola, Walka bez zaliczenia. Pierwsi wśród równych [w:] Kronika Miasta Łodzi 4/2005
– W. Domagalski, R. Peterman, Studenci '81. NZS w oczach Partii i SB, AON, Łódź 2006.