Zygmunt Ciechański |
Działacz NSZZ Solidarność Urodził się w roku 1933 w Łodzi. Wykształcenie podstawowe. Współzałożyciel komisji zakładowej w Centrali Rybnej w Łodzi jesienią 1980 r. Będąc przewodniczącym kz opowiadał się za współpracą z kierownictwem zakładu. Na jego wniosek przeprowadzono przynoszące dochód zmiany organizacyjne. Dba o sprawiedliwy podział zysku, kwestionuje przywileje partyjnej nomenklatury. Delegat na WZD Regionu Ziemia Łódzka. Po 13 grudnia 1981 r. organizuje w pracy zbiórkę pieniędzy na zakup żywności i środków higieny dla strajkujących studentów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego oraz dla rodzin internowanych działaczy związkowych. Wraz z kolegami z pracy przeprowadza kilka akcji plakatowych i ulotkowych, informujących o oporze społecznym przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego. Współorganizuje konspiracyjną strukturę pod nazwą Międzyzakładowy Komitet Koordynacyjny (MKK), obejmujący swym zasięgiem tajne komisje zakładowe działające w 32 przedsiębiorstwach Łodzi i Aleksandrowa. Współtworzy sieć kolportażu wydawnictw niezależnych, rozprowadzającą prasę podziemną w ilościach od 50 do 700 egz. oraz książki i znaczki okolicznościowe. Odpowiada za rozliczenia finansowe kolportażu przed kurierami z Gdańska, Warszawy i Wrocławia. W kwietniu 1983 roku doprowadził do koordynacji przygotowań podziemnych struktur "S" do przeprowadzenia 3 maja manifestacji związkowej, w której - wg szacunków SB - wzięło udział ok. 40 tys. osób. Jest współzałożycielem pisma "Gotowość" - organu MKK. Wielokrotnie wykorzystuje swoje mieszkanie na organizację druku wydawnictw niezależnych. Z inicjatywy ks. Józefa Belniaka zakłada wraz z Jerzym Kropiwnickim przy kościele św. Teresy w Łodzi Duszpasterstwo Ludzi Pracy, zostaje członkiem Programowej Komisji Duszpasterstwa. Bierze udział w organizowaniu mszy za ojczyznę oraz wykładów prowadzonych przez opozycyjnych działaczy politycznych, m.in. Jacka Kuronia, Leszka Moczulskiego i Romualda Szeremietiewa. Współorganizuje wyjazdy grup liczących do 500 osób na obchody rocznicowe AK /Wykus/ i Spotkania Ludzi Świata Pracy na Jasnej Górze w Częstochowie. Hasło "Maryjo Królowo Polski broń nas przed komunizmem" z transparentu wywieszonego przez grupę na wałach klasztoru o.o. Paulinów było cytowane w dziennikach radiowych RWE i BBC. W roku 1984 na prośbę środowiska łódzkich emerytów wraz z Jerzym Dłużniewskim pomaga zorganizować Niezależny Samorządny Związek Emerytów i Rencistów "Solidarność" przy parafii św. Jóżefa w Łodzi, gdzie tworzy się Duszpasterstwo Ludzi pracy. Jest drukarzem i wydawcą "Seniora" - organu środowiska emerytów. Od 1982 r. jest często inwigilowany i wielokrotnie przesłuchiwany przez SB. Na skutek jej nacisków w roku 1986 zostaje zwolniony z pracy w Centrali Rybnej. Szykanowany jest także w nowym miejscu pracy TKKF, gdzie funkcjonariusze SB również nakłaniali dyrektora do wypowiedzenia mu umowy o pracę. W trakcie rewizji przed wizytą papieża Jana Pawła II w Łodzi, znaleziono w jego samochodzie transparenty, przygotowane do rozwieszenia podczas mszy św. odprawianej przez Ojca Świętego na Lublinku. Szantażowany podczas przesłuchania represjami wobec rodziny i rekwizycją samochodu, podpisał zobowiązanie o niepodejmowaniu antypaństwowej działalności i wycofał się z działalności konspiracyjnej. Jego zeznania nie spowodowały żadnych działań ani represji wobec innych członków MKK. Jednak działalność grupy została zawieszona. W latach 1987-1990 był wiceprzewodniczącym Towarzystwa Polsko-Amerykańskiego, wiceprzewodniczącym dzielnicowego Komitetu Obywatelskiego Łódź-Bałuty (1989-90), przekształconego później w oddział partii Porozumienie Centrum (1990), członek zarządu wojewódzkiego Ruchu dla Rzeczypospolitej (1992), 1995 Ruchu Odbudowy Polski, 1997 członek zarządu wojewódzkiego Partii Chrześcijańsko-Demokratycznej. Zmarł 12 września 2016 r. |
Więcej można przeczytać w: - W. Domagalski, Między przystankami, Łódź 2006 |