Włodzimierz Domagalski-Łabędzki
ur. w 1957. w Łodzi, historyk
Wywodzi się z rodziny o patriotycznych tradycjach (wuj, Tadeusz Łabędzki, działacz narodowy, został zamordowany przez UB w 1946 r., a kuzyni Marek i Stefan Niesiołowscy uczestniczyli w opozycji demokratycznej). Działalność podjął w październiku 1980 roku, działając w NZS w Instytucie Historii UŁ. Uczestniki strajku studentów łódzkich w styczniu i lutym 1981 roku.
Po wprowadzeniu stanu wojennego działał w środowisku aktywistów studenckich (samokształcenie i kolportaż). Pod koniec 1984 roku za pośrednictwem Włodzimierza Strzemińskiego nawiązał kontakt z Organizacją "Solidarność Walcząca" i, razem z Krzysztofem Napieralskim i Piotrem Jaworskim, zakładał łódzki oddział tej organizacji i współtworzył hurtową sieć dystrybucji wydawnictw niezależnych. Organizator drukarni SW oraz Radia Solidarność Walcząca na terenie Łodzi. Redaktor pism "Wolność", "Unia", "Solidarność Walcząca" (Poznań 1989-1990) oraz autor licznych publikacji (pseud. Rafał Stokowski). Utrzymywał stałe kontakty z czołowymi działaczami SW, m. in. z Kornelem Morawieckim, Jadwigą Chmielowską, Maciejem Frankiewiczem. W latach 1987-1989 działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Elżbiety Węgierskiej i redaktor pisma "Informator Duszpasterstwa Ludzi Pracy". Autor szeregu publikacji dotyczących historii opozycji w Łodzi i regionie.
Obecnie historyk związany ze Stowarzyszeniem Wolnego Słowa.
Źródła: ankieta (zkm)