Stefan Ignaczak |
Urodzony w Łodzi, w roku 1947. Zawód wyuczony: teletechnik. Od sierpnia 1980 aktywny w NSZZ Solidarność. Jako pracownik Elektromontażu Łódzkiego wraz z Andrzejem Pawłowskim tworzy tamże organizację związkową i jest członkiem Komitetu Założycielskiego. Od jesieni 1980 poprzez 1981 wraz z Andrzejem Pawłowskim i Zbigniewem Jurzystą wydaje gazetę zakładową Solidarności (biuletyn). Wybrany jako Przewodniczący Zakładowej organizacji aktywnie współpracuje ze środowiskiem opozycyjnym w Łodzi; m.in. z Tomaszem Filipczakiem i Witoldem Sułkowskim. Jako jeden z wielu przystępuje do Centrum Kulturalno-Informacyjnego Solidarności przy zakładach Marchlewskiego w Łodzi. Był przesłuchiwany przez SB w związku z tam eksponowaną wystawą, poświęconą wydarzeniom lat 1956, 1968, 1970 i 1980. Był także aktywnym członkiem Komitetu Organizacyjnego ufundowania pamiątkowej tablicy Józefa Piłsudskiego, na ul. Wschodniej. Wraz z Piotrem Budziarkiem produkował znaczki Solidarności i inne rekwizyty opozycji. Internowany przed północą, 12 grudnia 1981, przewieziony na Komendę Wojewódzką MO, skąd w dobrym towarzystwie został wywieziony do Zakładu Karnego w Łęczycy. Przewieziony 7 stycznia 1982 do Zakładu Karnego w Łowiczu. W czasie internowania wykonał kilkanaście stempli o tematyce religijno–polityczno–społecznej. Mimo indagacji i namów SB nie podpisał aktu lojalność ani innego dokumentu o zbliżonym znaczeniu. Wiele zawdzięcza zdecydowanej postawie i wsparciu żony - Haliny. W Łowiczu podejmuje decyzję o emigracji. Wypuszczony 23 lipca 1982 krótko pracuje w łódzkim Elektromontażu. 23 marca 1983 opuszcza Polskę. Mieszkając w Stanach stara się pomagać swoim przyjaciołom z czasów Solidarności. Obecnie mieszka w Santa Clara, w Kalifornii. Nadal pracuje (2012) zawodowo. Pracuje także jako Społeczny Pracownik Parku Stanowego w Kalifornii (California State Park Volunteer). |
Źródła: wywiad (tf), inf dodatkowe od W. Hempla |