Józef Jan Śreniowski
Łódź
Od 1968 r. kolportował samizdat, później druki (prasa, książki - hurt i detal). Publikował w "Robotniku", "Głosie", "Promienistych", "Kursie", "Spotkaniach". Inicjator niezależnej działalności wydawniczej w Łodzi i wielu inicjatyw politycznych i kulturalnych. W 1977-78 wydawca "Kroniki Łódzkiej" (lokalna wersja "Biuletynu Informacyjnego" KOR), redaktor i reporter "Robotnika" (1977-80), a także drukarz bibuły wydawanej w Łodzi. Współzałożyciel Niezależnego Klubu Dyskusyjnego. Dostarczał informacje z więzień prasie podziemnej m.in. "Biuletynowi Łódzkiemu". Po ucieczce z internowania (12.08.1982) działał w podziemiu, zorganizował i prowadził dużą drukarnię prasową w Małopolsce. W marcu 1968 r. delegat studencki do rozmów z władzami, usunięty z IV roku socjologii. W l. 70. zbierał podpisy pod apelami obywatelskimi (np. w sprawie zwolnienia braci Kowalczyków i przeciw zmianom w Konstytucji PRL). Obserwator strajku w Stoczni Gdańskiej (1980), uczestnik strajku studentów w 1981 r. w Łodzi (m.in. instruktaż drukarski). Organizował pomoc finansową i prawną dla poszkodowanych oraz dla rodzin ofiar represji, m.in. obronę dla robotników wyrzucanych z pracy za akcje strajkowe (np. z zakł. "Bistona" - 1976), zbierał informacje o bezprawiu i przemocy (m.in. o zabójstwach dokonywanych przez MO KDMO Łódź Bałuty i KDMO w Bełchatowie). Od 1976 r. członek KOR, później KSS "KOR", współpracownik Biura Interwencyjnego KOR, obserwator procesów politycznych, autor pierwszej redakcji Karty Praw Robotniczych, sygnatariusz Deklaracji Ruchu Demokratycznego i deklaracji założycielskiej Klubów Rzeczypospolitej Samorządnej "Wolność-Sprawiedliwość-Niezawosłość" z listopada 1981r. Od r. 1968 do aresztowania w r. 1984 kilkadziesiąt razy zatrzymywany, inwigilowany, pobity; mieszkanie było poddawane rewizjom (założono podsłuch), wzywany przed kolegia, poddawany śledztwom (oskarżany m.in. o nielegalny druk). W l. 70. wyrzucany z pracy w WFO i domach kultury. Internowany: 13.12.1981 (Łęczyca, Łowicz). Aresztowany 22 października 1984 r. Skazany na 2 lata i 4 miesiące, z czego odsiedział 2 lata (w Braniewie i Łęczycy), prowadził głodówki protestacyjne m.in. w obronie księdza S. Zycha (Braniewo) i Cz. Bieleckiego (Łęczyca). Blisko współpracował z doc. J. Lipską, mec. Korczakiem, K. Tatarowskim, W. Niedźwiedzkim, J. Bierezinem, T. Filipczakiem, K. Dunin, W. Hemplem, M. Michalikiem, Z. Łukasiewicz, E. Doncbach, I. Bazel, A. Bazel, Z. Łakomym, H. I J. Chlebowskimi, J. Szczesną, W. Gromcem, Z. Bednarkiem, W. Pikulskim, R. Bosakowskim i wielu innymi.
Wersja do druku