| W stanie wojennym, w ramach powstałego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich skupiającego "negatywnie zweryfikowanych dziennikarzy", pracowała na rzecz integracji tego środowiska i pomocy dla potrzebujących. Wraz z mężem, Jerzym Katarasińskim, znalazła się w redakcji "Horyzontu", podziemnego pisma zawodowych dziennikarzy, a także w redakcji "Solidarności Ziemi Łódzkiej" (po zwolnieniu J. Kropiwnickiego); pomagała przy wydawaniu "Głosu Łodzi", związkowego pisma ekipy J. Dłużniewskiego i R. Kostrzewy. Przygotowywała teksty ulotek, kolportowała kasety z nagraniami "Gazety Dźwiękowej" Stefana Bratkowskiego i pisma łódzkie, pisała teksty do Radia Wolna Europa i "Tygodnika Mazowsze". W ośrodku o. Stefana Miecznikowskiego przy Duszpasterstwie Środowisk Twórczych współorganizowała i współprowadziła, od 1983 do 1989 r., "spotkania środowe" (spotkania, dyskusje, seminaria, spektakle teatralne, koncerty). Uczestniczyła w imprezach kulturalnych i artystycznych przy Wschodniej 49 (mieszkanie Sławy Lisieckiej i Zdzisława Jaskuły). Uczestniczyła aktywnie w powołaniu sekcji branżowej dziennikarzy zatrudnionych w oficjalnych mediach i w przygotowaniu pierwszego numeru "Rewersu" , który miał być pismem tego środowiska. Zwolniona z pracy w "Głosie Robotniczym", objęta zakazem pracy w mediach, oświacie, kulturze, przesłuchiwana, założono jej podsłuch telefoniczny. Permanentnie odmawiano paszportu. Internowana: 13.12.1981 r. (Sieradz, Olszynka Grochowska), zwolniona z powodu choroby.
|
