| 26 sierpnia 80 stanął na czele strajku w MPK, by następnie współtworzyć Międzyzakładowy Komitet Założycielski, którego był przewodniczącym. Członek władz krajowych "Solidarności". Od 25 maja 1981 przewodniczący Zarządu Regionu NSZZ "Solidarność" Ziemi Łódzkiej, współorganizator "marszu głodowego" w lipcu 81 w Łodzi. Uczestnik I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność" wybrany do Komisji Krajowej i Prezydium KK (zajmował się m.in. poligrafią związkową). W nocy z 12 na 13 grudnia 81 wraz z Jerzym Kropiwnickim uniknął internowania i w siedzibie Zarządu Regionu przy ul. Piotrkowskiej 260 nawoływał do rozpoczęcia strajku okupacyjnego. Po południu 13 grudnia aresztowany, a następnie przejściowo internowany w Łęczycy.. 30 grudnia 81 skazany przez Sąd Wojewódzki w Łodzi na karę 4,5 lat więzienia. Wyrok został zmieniony po rozprawie rewizyjnej przez Sąd Najwyższy na 6 lat. Wiosną 84 w więzieniu w Barczewie prowadził głodówkę, domagając się przyznania statusu więźnia politycznego. Zwolniony w lipcu 84 na mocy amnestii. Wraz z Grzegorzem Palką i Jerzym Kropiwnickim kontynuował działalność związkową kierując podziemnymi pracami Zarządu Regionu. Pod koniec 84 wyjechał nielegalnie na Zachód, gdzie wielokrotnie spotykał się z kierownictwami międzynarodowych central związkowych, przyczyniając się do afiliowania NSZZ "Solidarność" do Światowej Konfederacji Pracy i Międzynarodowej Konfederacji Wolnych Związków Zawodowych Pracy. Do kraju powrócił nielegalnie w marcu 85. Pozostawał w opozycji do utworzonej po stanie wojennym Regionalnej Komisji Wykonawczej oraz do Lecha Wałęsy i jego zwolenników, angażując się w prace Grupy Roboczej Komisji Krajowej. 8 X 1986 razem z Kazimierzem Bednarskim, Kropiwnickim i Palką ogłosił ujawnienie Prezydium Zarządu Regionu Ziemia Łódzka.
|
