Jarosław Maciej Goliszewski
Warszawa
W latach siedemdziesiątych pracował jako informatyk i pod koniec tej dekady pomagał koledze z pracy Wiktorowi Nagórskiemu w kolportowaniu m.in. Biuletynu Informacyjnego KOR. Był współzałożycielem NSZZ Solidarność w Centrali NBP na jesieni 1980 i członkiem Prezydium Komisji Zakładowej Solidarności. W latach 1980-81 był też współpracownikiem Regionu Mazowsze „Solidarności” jako fotograf i publikował w "Niezależności", „Wiadomościach dnia” i innych czasopismach. W sierpniu 1981 r. na wystawie fotograficznej "W rok po Sierpniu" w Galerii Rzeźby w Warszawie pokazał autorski zestaw zdjęć, która następnie krążyła po kraju aż do zakazu prezentacji na początku stanu wojennego. Został internowany od 13 grudnia 1981 do 7 listopada 1982 w Białołęce i Strzebielinku. W Białołęce wykonał fotoreportaż przemyconymi aparatami. W latach 1983-1989 fotografował działania opozycji, demonstracje, pielgrzymki Jana Pawła II do kraju, spotkania Komitetu Obywatelskiego, obrady Okrągłego Stołu, kandydatów solidarnościowo-opozycyjnych w wyborach w 1989 roku (wraz z Erazmem Ciołkiem), inaugurację Sejmu i Senatu, wybór Wojciecha Jaruzelskiego na Prezydenta RP, powołanie Tadeusza Mazowieckiego na premiera, obalenie pomnika Dzierżyńskiego. Był fotografem niezależnej Filharmonii im. Romualda Traugutta. Aktywnie uczestniczył w kulturze niezależnej, w tym w działaniach artystycznych w mieszkaniach prywatnych i w świątyniach (np. na Żytniej w Warszawie) oraz w warszawskim Duszpasterstwie Środowisk Twórczych. Wziął udział w wystawach: "Ksiądz Jerzy Popiełuszko" (1984), "Spotkania ze sztuką / Obecność" (1984), "Labirynt – przestrzeń podziemna" (1989). Współpracował z "PWA - Przegląd Wiadomości Agencyjnych", sporadycznie z "Wolą", "Mostem", "Poglądem" (Berlin Zachodni), "Nowym Dziennikiem" (Nowy Jork) i Wydawnictwem im. Konstytucji 3 Maja.
Wersja do druku