| Od r.1978 aktywnym współpracownikiem J.Śreniowskiego i innych działaczy łódzkiego KOR. W 1979 r. jeden z czterech sygnatariuszy Karty Praw Robotniczych w Łodzi. W latach 80. jeden z liderów Międzynarodowej Ligi Praw Człowieka /lub podobna nazwa - organizacja z kręgu p. Koseckiego ze Szczecina/. Współpraca z KOR polegała na kontaktach z różnymi grupami starszych wiekiem robotników z zakładów włókienniczych i baz transportu samochodowego. Szwarocki kolportował tam głównie "Robotnika" (od 1978 do 1980 r). Specjalizował się też w pisaniu haseł na murach. Proponował własnej receptury farbę migrującą: ropa naftowa ze smołą - praktycznie nie do usunięcia z murów. Wspólnie z Zenobią Łukasiewicz, Sławomirem Owsiejczukiem, Mieczysławem Kukułą, Władysławem Barańskim, Józefem Śreniowskim i innymi pisał na murach Tarnobrzegu /"Uwolnić Kozłowskiego"/, na murach Grudziądza /"Uwolnić Zadrożyńskiego"/ w przeddzień ich procesów karnych. W Karsznicach /węzeł PKP Zduńska Wola/ pisał na murach nastawni i na ścianach wagonów na bocznicy w lipcu 1980 r. o strajku kolejarzy węzła lubelskiego, pytając czy tutejsi kolejarze poprą ten strajk? Często używał szablonów pokostowanych kartonowych, przygotowanych na zamówienie przez artystę plastyka Wojciecha Hempla 'blokowym' krojem pisma tzw. corbusierówą. Po wybuchu strajków sierpniowych na Wybrzeżu nocą napisał o nich na chodniku przed głównymi bramami ZPB im. Marchlewskiego (O świcie przywieziono więźniów i ich siłami odwrócono płyty chodnika na nie zamalowaną stronę.) Był autorem pierwszych transparentów w czasie akcji protestacyjnej włókniarzy w "Marchlewskim" 20-23 XI 1981. Pisał wprost na płótnie z tkalni białą emulsją lub smołą z ropą. Internowany od 13 grudnia'81 przebywał w Łęczycy i w Darłówku.
|
