Sygnatariusz protestu przeciwko zmianom w Konstytucji i listu w obronie robotników Radomia i Ursusa represjonowanych po strajkach 76, współpracownik KOR i jeden z sygnatariuszy listu w obronie wyrzuconego z pracy współpracownika KOR Włodzimierza Gromca. Brał udział w dystrybucji pomocy finansowej dla robotników i ich rodzin, przechowywał wydawnictwa niezależne. Organizował "Solidarność" na UŁ (członek uczelnianej Komisji Rewizyjnej. Walczył o przywrócenie do pracy na mocy porozumień gdańskich kolegów wyrzuconych po Marcu 68 i w 77 Najczęściej kontaktował się z W. Gromcem, A. Nowaczykiem, J. Górskim, S. Amsterdamskim, T. Filipczakiem, B. Pietrzakiem, J. Bierezinem, W. Sułkowskim, J. Śreniowskim, K. Tatarowskim. Towarzyszył studentom do końca, tj. do pacyfikacji przez ZOMO - jako jedyny pracownik UŁ - podczas strajku na Wydziale Prawa po ogłoszeniu stanu wojennego. Inwigilowany, szykanowany: śledztwo w prawie rzekomego usiłowania zabójstwa kobiety na cmentarzu w Łowiczu, szkalujące artykuły w prasie łódzkiej, próba pozbawienia mieszkania (proces wstrzymany po ujawnieniu sprawy przez Wandę Falkowską na łamach "Polityki"). Przesłuchania, pozbawienie paszportu i anulowanie stypendium do Moskwy. 5 stycznia 82 zatrzymany, bezskutecznie nakłaniany do podpisania "lojalki", internowany; mimo choroby (astma) przebywał w ZK w Łowiczu do 22 lipca 82. W 83 (po leczeniu) wyemigrował do USA.
|