W latach 1976-77 przepisywał na maszynie do pisania pierwsze komunikaty Komitetu Obrony Robotników i je kolportował. Był współzałożycielem i redaktorem nieregularnego kwartalnika literackiego "Puls" (1977-81). Od października 1980 r. do grudnia 1981 r. - nieformalny redaktor naczelny "Solidarności z Gdańskiem" (siedziba w mieszkaniu przy ul. Rewolucji 1905 r. nr 4). Współpracował z pismem "Pomruk" - pismo satyryczne (czerwiec 1981, z W. Sułkowskim i P. Bikontem), a w 1983 r. z pismem podziemnym "Jedność" (M. Edelman, J. Dłużniewski, M. Czekalski), zaś w 1984 r. z wydawnictwem "Fil i Literatura" (z K. Kłopotowskim ). Tam wydał: tom I "Polskiej encyklopedii niezależnej” - literatura polska 1933-88 (nagroda Komitetu Kultury Niezależnej - 1988); "Sąd Nieocenzurowany" (nagroda KKN - 1988), w 1987 r. raport o Łodzi - dotyczący sytuacji w aglomeracji łódzkiej, przygotowany dla Papieża Jana Pawła II. Mieszkanie rodziny Filipczaków było jednym z największych magazynów i hurtownią w Polsce - także w okresie legalnej "Solidarności". Po internowaniu współtworzył (wraz z o. Stefanem Miecznikowskim) Duszpasterstwo Środowisk Twórczych; zorganizował tam szereg imprez kulturalnych, m.in. (z Mirosławem Michalikiem) sympozjum "Litwini, Białorusini, Ukraińcy, Polacy" (Colloquium Narodów). Organizator wielu akcji ulotkowych, (np. "Ulotek Katyńskich", "Jak długo jeszcze?"). Represjonowany. W latach 1978-80 wielokrotnie zatrzymywany na 24 lub 48 godzin i przesłuchiwany przez Służbę Bezpieczeństwa; w 1981 r. wszczęto śledztwo w sprawie "Solidarności z Gdańskiem". Internowany od 13 grudnia 1981 r. do 4 grudnia 1982 r. (Łęczyca, Łowicz, Kwidzyn). Wiceprezes Towarzystwa Polsko-Amerykańskiego (założone w 1981 r.). Pomysłodawca i kierownik Centrum Informacyjno-Kulturalnego NSZZ "Solidarność" przy Zakładach Przemysłu Bawełnianego im. Juliana Marchlewskiego. Zmarł w 2019 r.
|