| Jerzy Herbrych | | Pabianice, Łódź | | Po wydarzeniach marcowych 1968 r. brał udział w akcjach samokształceniowych (wtedy też zmarł jego pobity przez Służbę Bezpieczeństwa kolega, a on związał się z prodemokratyczną grupą żeglarską). W stanie wojennym po przeszkoleniu drukarskim u oo. jezuitów w Łodzi drukował z gotowych matryc "Solidarność Walczącą", także "Solidarność Rolniczą" (z Ryszardem Rygielem). Pisma rozwoził do 17 punktów, m.in. do Okręgu Śląsko-Dąbrowskiego (Tychy) i na północ Polski (Iława). Z Wiktorem Kubisiakiem drukował "Wolną Solidarność" (z matryc dostarczanych przez Stanisława Jaksę z Łodzi); drukowano w nakładzie ok. 3,5 tys. sztuk, z czego 3 tys. trafiało do Łodzi a 500 zostawało w Pabianicach. Z czasem na niepełnych stronach dodawano wiadomości z Pabianic (zorganizował przedwojenną maszynę do pisania i na niej wybijano tekst na wolnej części matrycy). Później przygotowano matryce już na własne potrzeby i wtedy drukowano pabianicką wersję pisma. Dostawca papieru i farby. W jego mieszkaniu (przy ul. Widzewskiej) działała przez 3 lata drukarnia. W czasach PRL był na liście 74 pracowników pabianickiej Polfy, którzy nigdy nie awansowali i nie byli objęci podwyżkami.
| | Wersja do druku |
|
