Od 67 duszpasterz akademicki w Łodzi (tu poznał późniejszych działaczy organizacji Ruch: Andrzeja i Benedykta Czumów, Marka i Stefana Niesiołowskich oraz Andrzeja Woźnickiego). Po ich aresztowaniu musiał na polecenie władz kościelnych opuścić Łódź; powrócił w 78. We wrześniu 80 za jego zgodą w pomieszczeniach parafialnych kościoła oo. Jezuitów odbywały się posiedzenia Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego łódzkiej "Solidarności". Po wprowadzeniu stanu wojennego zorganizował ośrodek pomocy dla osób represjonowanych. Systematycznie odwiedzał internowanych w miejscach odosobnienia i organizował pomoc dla ich rodzin, a uzyskiwane informacje przekazywał redaktorom prasy podziemnej. Był inicjatorem powstania Duszpasterstwa Środowisk Twórczych, Duszpasterstwa Ludzi Pracy, Duszpasterstwa Dziennikarzy, Duszpasterstwa Środowisk Akowskich, Harcerzy, Duszpasterstwa Piłsudczyków i Duszpasterstwa Trzeźwości. W kościele przy ul. Sienkiewicza działała galeria sztuki pod nazwą Nawa św. Krzysztofa oraz ukazywało się pismo o tej samej nazwie. W każdą niedzielę o godzinie 10 odprawiał msze za Ojczyznę, w których uczestniczyli wierni z całej Łodzi. W październiku 87 w ośrodku Duszpasterstwa Środowisk Twórczych odbyło się seminarium zorganizowane przez Tomasza Filipczaka i Mirosława Michalika, poświęcone mniejszościom narodowym. Kościół oo. Jezuitów stał się dzięki o. Miecznikowskiemu centrum niezależnego życia w Łodzi. Stale inwigilowany, wielokrotnie przesłuchiwany; SB naciskała na władze kościelne, by go usunęły z Łodzi.
|