| Od 1977 r. w jego mieszkaniu (przy ul. Konstytucyjnej w Łodzi) był punkt konsultacyjno-informacyjny Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, gdzie m.in. rozprowadzano także niezależne wydawnictwa. Organizował odczyty i spotkania (w ramach Klubu Swobodnej Dyskusji), zajmował się drukiem i kolportażem wydawnictw niezależnych. Od maja 1978 r. był członkiem Rady Konsultacyjnej przy redakcji "Opinii". W 1980 r. współzakładał (razem ze Stefanem Niesiołowskim i Andrzejem Woźnickim) tygodnik regionalny "Solidarność Ziemi Łódzkiej", był jego redaktorem naczelnym. Działalność opozycyjną rozpoczął w 1965 r., tworząc (wspólnie z bratem Andrzejem, Stefanem Niesiołowskim, Emilem Morgiewiczem i innymi) tajną organizację Ruch. Należał do ścisłego, choć nieformalnego, kierownictwa i był aktywnym uczestnikiem wszystkich pięciu zjazdów tej organizacji. W pierwszej połowie lat 70. nawiązał kontakt z emigracją polityczną, głównie z działaczami Stronnictwa Pracy. Aresztowany (1970) i sądzony w procesie Ruchu (21 września - 23 października 1971) - wyrok 6 lat więzienia, m.in. za próbę obalenia przemocą ustroju; wyszedł 24 września 1974 r. W marcu 1977 r. podjął działalności w ROPCiO. Od stycznia 1979 r. w Radzie Sygnatariuszy ROPCiO i Radzie Finansowej gromadzącej fundusze dla Społecznego Funduszu Ruchu Obrony. Od września 1980 r. był jednym z doradców Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ "Solidarność" Ziemi Łódzkiej, a od maja 1981 r. członkiem Zarządu Regionu. W połowie 1981 r. podjął działalność w Ruchu Niepodległościowym, założonym przez Andrzeja Czumę. Internowany od 13 grudnia 1981 r. 13 lipca 1982 r. (Łęczyca, Łowicz). Po wyjściu z internowania współpracował m.in. z działającym w konspiracji Zarządem Regionu Ziemi Łódzkiej.
|
