| Pracował - w ramach powstałego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich skupiającego negatywnie zweryfikowanych dziennikarzy - na rzecz integracji tego środowiska i pomocy dla potrzebujących: wraz z żoną, Iwoną Śledzińską-Katarasińską, znalazł się w redakcji "Horyzontu", podziemnego pisma zawodowych dziennikarzy; redagował "Głos Łodzi", związkowe pismo łódzkiego RKW, ekipy J. Dłużniewskiego i R. Kostrzewy. Wstanie wojennym pisał teksty dla Radia Wolna Europa i "Tygodnika Mazowsze", przygotowywał teksty ulotek, kolportował kasety z nagraniami "Gazety Dźwiękowej" Stefana Bratkowskiego, i pisma łódzkie. W ośrodku o. Stefana Miecznikowskiego przy Duszpasterstwie Środowisk Twórczych współorganizował "spotkania środowe" - spotkania, dyskusje, seminaria, spektakle teatralne, koncerty. Uczestniczył w imprezach kulturalnych i artystycznych w mieszkaniu Sławy Lisieckiej i Zdzisława Jaskuły. Brał udział, jako aktor, w spektaklach "Teatru 77". W ośrodku o. Stefana Miecznikowskiego przy Duszpasterstwie Środowisk Twórczych współorganizował pomoc charytatywną. Objęty zakazem pracy w mediach, w stanie wojennym dwukrotnie odmówiono mu paszportu (na wyjazd z "Teatrem 77" i na leczenie do Francji w 1987 r.). W mieszkaniu miał założony podsłuch telefoniczny. Zmarł w 1989 roku.
|
